Η ΚΡΟΥΣΗ ΤΟΥ ΚΩΔΩΝΑ…
Αγαπητοί φίλοι,
συγκεντρωθήκαμε σήμερα όλοι οι διευθύνοντες των εντευκτηρίων: Μουσικό Κουτί, Κουτσαβάκι, Θόλος, θέατρο Ε-ΝΑ, Rock Street, Sweet Musicalle, Zempi…
Το πρώτο πράγμα λοιπόν που θέλω να ρωτήσω είναι, εάν είσαστε οι ίδιοι ικανοποιημένοι από τη συνεργασία σας με τις ΕΝ.Π.ΑΝ. και αν κατά τη διάρκεια της συνεργασίας αυτής, είχατε τα πολιτιστικά καταρχάς αλλά και τα οικονομικά οφέλη όπως και προσδοκούσατε να έχετε…
Για όποιες από τις απόψεις σας που δεν μας ικανοποιήσουν και που συντρέχουν γι’ αυτό διάφοροι λόγοι και όποια προβλήματα, είμαστε διατεθειμένοι και να τα δούμε, αλλά και όσο το δυνατόν διορθώνοντάς τα, να τα επιλύσουμε μέσα από την ευκαιρία αυτής της συνάντησης και συζήτησης!
Μέσα σε όλα αυτά , υπάρχει και μία πολύ βασική ανάγκη να την ξεκαθαρίσουμε ώστε και να την επιλύσουμε…
Όλα όσα προσπαθούμε να φτιάξουμε αλλά και όσα με το καλό έως τώρα πετύχαμε, πήγαζαν και συνεχίζουν να πηγάζουν από μία ιδέα, την οποία όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά αξιοποιεί και διευρύνει…
Και όπως όλες οι ιδέες, έτσι και αυτή για να έχει υψηλά στάνταρ, πρέπει να εξυπηρετείται και να οργανώνεται συνέχεια και δημιουργικά!
Στην ουσία, ο βασικός συντελεστής για να δημιουργηθούν οι καλύτερες δυνατές συνθήκες είναι ο ίδιος ο άνθρωπος.
Όλοι εσείς οι συνεργάτες μας λοιπόν, λογιστές, δικηγόροι, ηλεκτρονικοί και προγραμματιστές υπολογιστών, συγγραφείς, εικαστικοί δημιουργοί και πολλοί άλλοι, που μπορούν και θέλουν να μας βοηθήσουν, δίνετε αυτή σας τη βοήθεια, με το ελάχιστο κόστος από εμάς και προς εσάς…
Στην πιο πάνω μου φράση είπα τη λέξη με το ελάχιστο κόστος, εννοώντας ότι αυτό το κόστος λοιπόν, θα έπρεπε να υπάρχει στα ταμεία των Ενώσεών μας, ώστε να ανταποκρινόμαστε με τη σειρά μας υπεύθυνα, απέναντι στους ανθρώπους που μας εξυπηρετούν τόσο πολύ και για τόσο καιρό με την εθελοντική εργασία τους!
Όμως εδώ συμβαίνει το αξιοπερίεργο φαινόμενο, πως ενώ το κόστος είναι ελάχιστο και όλοι εσείς με τα εντευκτήρια λαμβάνετε όλες τις παροχές που σας προσφέρουν, τα χρήματα που μας επιστρέφονται για να εξυπηρετήσουν ανάγκες και σκοπούς και αυτούς τους εθελοντές, στα γραφεία μας… Είναι τόσο λίγα που δεν μπορούν να καλύψουν καμία από τις ανάγκες που επιβάλλεται να καλυφθούν και που σας εξήγησα.
Χωρίς να θέλω να ρίξω μομφή σε κανέναν ειδικότερα, τα χρήματα είναι λίγα όχι γιατί δεν λαμβάνονται ή γιατί δεν εισρέουν σε εσάς και κατά συνέπεια και σε εμάς ποσοστιαία, αν και θα έπρεπε κι αυτό να αναλυθεί, αλλά ο << νοών νοείτο >>…
Έτσι λοιπόν εγώ τουλάχιστον δύο μόνο λύσεις μπορώ να σκεφτώ γι’ αυτό:
Πρώτη λύση, είναι να αναθεωρήσετε όλοι τις απόψεις σας και να λειτουργήσετε σαν μία παρέα και να αποδώσετε τα του «Καίσαρος τω Καίσαρη» γιατί αυτό είναι και το δίκαιο και το ηθικό και το σωστό και η μόνη λύση νομίζω, αυτού του προβλήματος!
Εάν δεν μπορεί να γίνει κατανοητό αυτό, σημαίνει ότι σαν άνθρωποι δεν έχουμε τη δυνατότητα να υπηρετήσουμε μία ιδέα, έστω και αν αυτή μας απαλλάσσει και λύνει βασικά μας προβλήματα, οπότε θεωρητικά και πρακτικά, είμαστε άξιοι της μοίρας μας και το μόνο που τελικά μας μένει, είναι να γυρίσουμε πίσω, στο καθεστώς που θα λειτουργούσαμε πριν από τις ΕΝ.Π.ΑΝ.
Είναι κρίμα να μιλάμε και να προβληματιζόμαστε τόσο σοβαρά για ζητήματα που αφορούν την επιβίωσής μιας τέτοιας ιδέας και μάλιστα τη στιγμή που όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι εάν αξιοποιούσαμε σωστά και συνετά τα πλεονεκτήματά της, θα είχαμε πολύ μεγάλα και σημαντικότατα αποτελέσματα!
Ας αναλογιστεί λοιπόν ο καθένας τις ευθύνες του, ας αναθεωρήσει το σκεπτικό του κι ας αλλάξει με όρους δικαιοσύνης εν μέσω σύμπραξης τους στόχους του…
Και τότε πιστεύω, ότι πραγματικά θα επιτευχθούν όλα όσα αρχικά πιστέψαμε ορίζοντας την Ιδέα, ώστε αυτή να γίνει πράξη και η πράξη να φέρει αποτελέσματα υπεύθυνα και προς την κοινωνία και για τους εαυτούς μας, κατι που εκ του αποτελέσματος δεν αποδείχθηκε, αφού φαίνεται πως δεν στηρίχθηκε τόσο ΄΄υπεύθυνα΄΄ όσο νόμιζα πως υποστηρίχθηκε…
Ας αναλογιστούμε γρήγορα, την πορεία που μας οδήγησε στα λάθη μας και ας φροντίσουμε έγκαιρα να αλλάξουμε την ουσία συνολικά των απαιτούμενων στόχων μας!